30 september 2022: Laatste werkdag in de mijn, de vleermuizen gaan in winterslaap. We werken wel door aan het Informatiecentrum in Rijckholt en aan de electro in het gidsenhok.
Maar vandaag is de laatste dag, het licht wordt opgeleverd. In onderstaande collage is te zien hoe mooi het licht geworden is. De lange gangen zijn uitgelicht met lampen die de vloer aanschijnen. De trap is vanuit veiligheidsoverwegingen goed uitgelicht. De lange prehistorische gangen zijn mooi uitgelicht om de uitgestrektheid van de mijn te zien. Op drie plaatsen is in een dichte schacht een daglicht lamp gehangen om het effect te laten zien hoe daglicht via de schacht de mijn in komt, het beeld dat de mijnwerkers in de prehistorie zagen. De foto's zijn mooi, maar de werkelijkheid is nog vele malen mooier. Komt allemaal in april volgend jaar kijken naar het echte werk.
Vandaag bezoekt ook Piet Orbons, oud opgraver uit de jaren 60, de vuursteenmijn. Hij heeft de bouwwerken via internet gevolgd, was een beetje bang dat de mijn niet meer de oude mijn zou zijn. Maar na het met eigen ogen bekijken van de werken, is hij helemaal overtuigd dat het goed is.
28 september 2022: Er wordt hard gewerkt aan het licht in de mijn, zoals dat de hele maand september al gaande is. Maar er gebeurt meer. Er worden opnames gemaakt voor Wandelnet, een app waarmee wandelaars informatie kunnen krijgen over locaties in het hele land. In de buurt van de vuursteenmijn van Valkenburg ligt zo'n wandelroute, er ligt er ook eentje in het Savelsbos. Met QR codes kunnen wandelaars dan achtergrond informatie krijgen. Er worden bijna een hele dag opnames gemaakt voor een filmpje van 1 a 1.5 minuut. Onze gids en vuursteenbewerker Bert laat buiten de mijn zien hoe vuursteen bewerkt wordt. Voor de ogen van de camera maakt Bert een vuursteen speerpunt.
En er wordt ook gefilmd in de mijn. Zowel in de bezoekersgang als een klein stukje in een prehistorische gang. Joep geeft uitleg voor de camera over prehistorische mijnbouw. We zijn benieuwd hoe het filmpje er uit komt te zien.
Foto's: Bert Vullers, Joep Orbons, Roland Postma
27 september 2022: Er wordt hard gewerkt aan de verlichting in de mijn. Teun Klaasens van Hupkens plaatst de stuurelectronica in de kasten want de verlichting is niet gewoon een lampje, het zijn LED lampen die via controllers aangestuurd worden. Ondertussen worden de laatste kabels van het oude systeem verwijderd door Bert van onze werkgroep.
Nadat alle kabels aangesloten zijn, is het tijd voor de eerste lichttest. Het ziet er nu nog erg rommelig uit omdat de kabelsleuven nog open liggen. Maar eigenlijk is dit best al mooi. Door met de volgende lampen.
Bert is niet te stuiten, hij neemt de schep te hand en maakt de sleuven weer netjes dicht en harkt de bezoekersgang aan. Wat een verschil nu met de verlichting. Dit is waar we met een heel team vrijwilligers en met profesionele bedrijven hard aan gewerkt hebben de afgelopen 2 jaar. De eerste helft van de bezoekersgang is (bijna) klaar. Nu door naar de tweede helft.
26 september 2022: Oud opgraver uit de jaren 60, Jan Nillesen, is thuis met een grote opruimactie bezig en schenkt ons twee grote dozen vol met boeken en publicaties van en over de vuursteenmijn. Bij deze publicaties zitten ook originele publicaties uit de 19e eeuw van Casimir Ubaghs en zelfs van Marcel de Puydt, de ontdekker van de prehistorische vuursteenmijn in 1881. Wij gaan deze publicaties scannen en voor onderzoek beschikbaar stellen.
23 september 2022: De bezoekersgang wordt landmeetkundig ingemeten als onderdeel van de stabiliteitsbepaling. Door deze gang om de vier jaar in te meten, wordt gemonitord of alles nog stabiel en veilig is. De inmeting is verricht door Geonius.
Het Savelsbos is prachtig. Eind van de zomer, donkergroen, nog niet echte herfstkleuren. De vuursteenmijn ligt in een bijzonder Lindenbos, een van de grootste, natuurlijke lindenbossen in Europa die terug gaan tot de periode direct na de laatste ijstijd, een duizenden jaren oud bos, altijd in gebruik als hakhout bos, mooi, open en gevarieerd in ieder seizoen van het jaar.
22 september 2022: De subsidie voor de inrichting is een LEADER subsidie waarin gemeente, provincie, rijk en Europa samen geld geven voor de ontwikkeling van initiatieven zoals onze vuursteenmijn. Leader Zuid Limburg heeft zelf een uitgebreide website. Op deze website komt ons project uitgebreid aan de orde, vandaag wordt de website vernieuwd met een mooie verwijzing naar onze verbouwingswebsite.
21 september 2022: Kabels, lampen, boren, er wordt hard aan de electrische installatie in de vuursteenmijn gewerkt. Onze gids Lei is met de zoveelste meter kabelsleuf bezig. De sleuven moeten nog even open blijven om de laatste kabels er in te leggen, dan kunnen de sleuven dicht. De kabels komen in de losse mergel te liggen, niet in een kabelgoot. De ervaring leert ons dat kabels in een kabelgoot aangevreten worden door knaagdieren, door ze in de mergel te leggen, komen de knaagdieren er niet bij. |
||
Een andere belangrijke klus is het aanbrengen van de afsluitingen van de nieuwe vensters. Er is gekozen voor de ultra dunnen staalkabels die met heel dunne veertjes aan heel kleine oogjes bevestigt worden. Alles zo klein mogelijk zodat de afsluiting eigenlijk niet opvalt, het beeld niet verstoord. De materialen zijn besteld en komen een dezer dagen beginnen. Tos tekent de te boren gaten alvast aan en Tycha boort de gaten. Pluggen er in en alles is voorbereid om volgende week de kabels aan te brengen. |
Tycha in opperste concentraties om de gaten voor de draden goed te boren in de nieuwe muren. |
|
Voor alle harde werkers komt Wiel Schins een heerlijke Limburgse vlaai brengen. Deze wordt in dank aanvaard door de werkers. |
Foto's: Tos Heuts
20 september 2022: het college van B&W van de gemeente Eijsden-Margraten brengt een bezoek aan de werken in de vuursteenmijn. Joep Orbons en Wiel Schins verzorgen de rondleiding. |
|
Het college kijkt vol belangstelling naar het werk en is onder de indruk. |
In onderstaande foto staan alle wethouders en burgemeester van de gemeente Eijsden-Margraten en bekijken de vuursteenmijn. Het nieuwe beeld van de vuursteenmijn dat wij jaren geleden alleen in woorden konden uitdrukken, is nu eindelijk zichtbaar.
Foto's: Tycha Buekers
18 september: Er is de afgelopen week weer veel gebeurt. De ondersteuning bij de bypass is geplaatst en goed gemonteerd. De werkgroep kan nu de stalen mijnbalken plaatsen om het 1960 mijnbouw gang deel weer te reconstrueren.
Ook de ondersteuning onder Schacht 46 is klaar. Dat de balk in het midden staat, hinder helemaal niet voor het beeld in de mijn.
In het gidsenhok wordt de electrokast gevuld. Alarm installatie, camera system, internet verbinding, alles zit er in en wordt beetje bij beetje aangesloten.
In de bezoekersgang is hard gewerkt. De sleuven zijn allemaal door de werkgroep leden gegraven en de kabels liggen er in. Het is nu even horde lopen over de gegraven sleuven. De kabel snaar de verlichtingsarmaturen moeten er nog in. | |
De armaturen zijn allemaal aan de wand bevestigd. Heel lag boven de vloer voor een mooie verlichting zodat de bezoekers zien waar ze lopen. | |
In de vloer worden lasdozen in de grond ingegraven waar kabels verbonden moeten worden. | |
De electrokasten worden gevuld met allerhande opstellingen. 24 Volt trafo’s om de verlichting te voeden, electronics om de verlichting aan te sturen op de juiste lichtsterkte, camera en bewakingsverbindingen, enzovoort. | |
De ingang wordt ook goed bewaakt mrt camera, deursensoren en een lichtsluis. Voor ons is de vuursteenmijn een belangrijk monument dat alle bescherming verdiend. |
13 september 2022: Bert stuurt een appje: “De sleuven in de mijn zijn zo goed als open wel gedaan met mini graver. Deze staat nu achter bij laatste afslag. Pas morgen goed op, ik weet niet of hij verzekerd is. Sleutels staan er op gr Bert” Wat is dat? Heeft Bert een graafmachine geregeld en alle sleuven in de mijn open gemaakt? Wat? Hoe? Verzekerd? Sleutels? We snappen er niets van. Vanochtend bij het begin van de werkgroep ontdekt de werkgroep de graafmachine van Bert. |
|
Met vereende krachten, en de minigraver van Bert, wordt de sleuf open gegraven. Hier en daar moet de sleuf nog wat uitgediept worden. | |
Kabelbuis gaat in de sleuf om de kabels te beschermen. | |
Het inbrengen van de kabels is een hele klus. Vroeger volstond een stroomkabel. Tegenwoordig brengen we ook datakabels mee de mijn in om de verlichting te sturen, het alarmsysteem en de bewakingscamera’s te kunnen bedienen. | |
Er is ook een lichttest gedaan. Hupkens heeft een paar armaturen gemaakt en deze op de muur geplaatst. De lampen geven een heel mooi beeld vlak over de vloer om zo de vloer goed te belichten maar de rest blijft donker. Het ziet er mooi uit. We zijn er trots op hoe de mijn er beter uit ziet, als straks overall deze vloerverlichting aan is, dan ziet de mijn er heel mooi uit, wat mysterieus, uitnodigend om te gaan ontdekken.
De werkgroep neemt ook pauze van het harde werken.
Er wordt gewerkt aan de afsluiting van de vensters. Voor de test hebben we eerst een small RVS frame op de muur geplaatst. In dat frame zitten gaatjes waar iedere 10 cm een 1 mm dunne RVS kabels doorheen gevlochten is. Met een veertje wordt de kabel gespannen. Het ziet er wel mooi uit maar het is niet ideal. Er zijn toch wel veel kabels, de kabelspanner boven in werkt niet goed door naar de onderste kabels. Mooi maar dit moet beter. | |
Van aannemer Kleijnen krijgen we de tip (en materiaal om mee te oefenen, Dank Jos) om duivendraden te gebruiken. De kabels zijn nog dunner, hebben een plastic bescherming, de oogjes zijn heel klein en ook de spanveertjes zijn kleiner. Per draad wordt het gespannen. Met deze draden hebben we in hetzelfde venster ook een test gedaan waarbij we de afstand tussen de draden op 20 cm gezet hebben. Dit beeld is veel rustiger, veel mooier. We besluiten voor deze nog dunnere kabels en veertjes te gaan en de afstand tussen de draden op 20 cm te zetten. |
Teun Klaasen van Hupkens, Rene Haemers en Tycha Buekers van de Van Schaikstichting bespreken de draden en passen het zo aan dat het naar onze smaak is.
8 september 2022: De werkgroep is aan de slag, gesteund door enkele firma’s.
De firma Hupkens plaatst op meerdere plaatsen in de bezoekersgang enkele electrokasten. De kabelaanslutiingen, electronica, regelsystemen, alles past in deze kasten. Teun Klaassen van Hupkens plaatst de kasten.
Electricien bedrijf Renierkens maakt de nieuwe meterkast. Met veel vakmanschap wordt de meterkast opgebouwd en in de gidsenruimte ingebouwd. Aardlekschakelaar, zekeringen en zelfs een thermostat verwarming zijn ingebouwd, dat laatste om het altijd aanwezig vocht uit de meterkast weg te houden.
De ondersteuning bij de bypass is klaar. De stempels zijn weg, alles is gelast en klaar. Nu nog inrichten als jaren 60 mijntunnel.
7 september 2022: Gisteren is de staalconstructie bij de Bypass geplaatst. Vandaag wordt het afgewerkt. De ondersteuningsbalken worden geplaatst en alles wordt aan elkaar vastgelast. Het felle laslicht zorgt voor een heel bijzonder licht in de vuursteenmijn. |
||
Ook bij schacht 46 wordt de ondersteuning geplaatst. De schacht wordt met een grote plaat afgedekt. Deze plaats wordt met een enkele dunnen stalen balk ondersteund. Hiervoor wordt in de grond een fundering gestort. Omdat dit allemaal moet uitharden, blijft het voorlopig even ondersteund met betonblokken en stempels. Die worden over een tijdje weggepakt. | ||
De materialen voor de volgende werkzaamheden worden geleverd. De kabeltjes en bevestigingsmaterialen voor de venster afsluitingen, de nieuwe meterkast, alles ligt klaar. |
6 september 2022: De laatste oude kabels worden verwijderd uit de mijn, de nieuwe kabels liggen al klaar. | |
Tycha bevestigt de laatste nummertjes van de vensters met High Tec lijm. |
|
Bij de Bypass achter in de vuursteenmijn, wordt een steunbalk geplaatst om het 3 meter brede venster te ondersteunen. De firma Kleijnen plaatst de ondersteuning met behulp van de vrijwilligers van de Van Schaikstichting. | |
Na goed werken is het goed pauze nemen, dankzij het goede weer deze zomer.
1 september 2022: L1 interviewt Lei Amkreutz en Luc Amkreutz, vader en zoon, uit St Geertruid. Lei is gids bij de vuursteenmijn. Luc is professor archeologie aan de Unviersiteit in Leiden en conservator prehistorie aan het Rijksmuseum Oudheden in Leiden. Luc denkt geregeld met ons mee over de vuursteenmijn en vertelt in dit interview waarom de vuursteenmijn zo belangrijk is. Luister hier naar het interview.
Foto: L1